Nog een weekend met Amparito
Door: Mirjam Timmer
Blijf op de hoogte en volg Mirjam
30 November 2014 | Ecuador, Cuellaje Alto
Mijn laatste weekend logeer ik opnieuw bij Amparito. Een fijne plek. Amparito is inmiddels een vriendin geworden. In haar huis voel ik me heel welkom.
We gaan samen bij haar bijenkast kijken om te zien of er honing te oogsten valt en worden flink gestoken. Wat een agressieve bijen zeg! Helaas is er maar één beschermkap, wat tot gevolg heeft dat ik flink op mijn hoofd gestoken word. In de loop van de dag heb ik weinig last van de steken, maar het inslapen blijkt best moeilijk te zijn. Met mijn hoofd op een kussen voel ik elke bijensteek… Met z’n drieën gaan we op een stokoude motor naar Cuellaje, ik op de bagagedrager. Geen helmen, strakke vering, ratelende ketting die gelukkig wel blijft zitten en beurse billen op de onverharde weg, maar we hebben de grootste lol.
’s Avonds wordt speciaal voor mij koffie geroosterd, want ik moet echt lekkere koffie meenemen naar Nederland. De eerste portie gaat te hard, die krijgt een te branderige smaak, dus er wordt een tweede portie geroosterd. De koffiebonen komen uit eigen tuin.
Straks gaan we naar de broer van Pepe die een stukje lager woont. Hij heeft bijzondere fruitbomen. Ik ben benieuwd
We gaan samen bij haar bijenkast kijken om te zien of er honing te oogsten valt en worden flink gestoken. Wat een agressieve bijen zeg! Helaas is er maar één beschermkap, wat tot gevolg heeft dat ik flink op mijn hoofd gestoken word. In de loop van de dag heb ik weinig last van de steken, maar het inslapen blijkt best moeilijk te zijn. Met mijn hoofd op een kussen voel ik elke bijensteek… Met z’n drieën gaan we op een stokoude motor naar Cuellaje, ik op de bagagedrager. Geen helmen, strakke vering, ratelende ketting die gelukkig wel blijft zitten en beurse billen op de onverharde weg, maar we hebben de grootste lol.
’s Avonds wordt speciaal voor mij koffie geroosterd, want ik moet echt lekkere koffie meenemen naar Nederland. De eerste portie gaat te hard, die krijgt een te branderige smaak, dus er wordt een tweede portie geroosterd. De koffiebonen komen uit eigen tuin.
Straks gaan we naar de broer van Pepe die een stukje lager woont. Hij heeft bijzondere fruitbomen. Ik ben benieuwd
-
30 November 2014 - 20:02
Maria:
Hoi,
Het zal een tikje weemoedig stemmen, denk ik, zo'n laatste week. Maar verheug je je niet ook al een beetje op het thuiskomen? En alle verhalen die we van je gaan horen in de komende tijd, ik kijk er naar uit. -
30 November 2014 - 22:36
Ingrid V Sebille:
Hoi.
Ik heb genoten van je verslagen..en ik zal ze erg missen..
Sterkte met het afscheid nemen.
En een hele goede terug reis!!!
Dikke kus
Ingrid -
01 December 2014 - 09:48
Ella:
AU! Lijkt me KEIpijnlijk die bijensteken! Je bent zeker nog niet immuun?? Raar gevoel lijkt me dat...al die laatste keren....
Lesje in loslaten.
-
01 December 2014 - 10:48
Ludy:
O jee al die steken, je komt wel gehard terug!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
